Dobór skutecznych technik terapeutycznych w pracy z niespecyficznymbólem lędźwiowego odcinka kręgosłupa stanowi ciągły temat badań naukowych. Powodem wydaje się zróżnicowana etiologia tego bólu. Jedną z procedur w tego typu przypadkach są ćwiczenia mięśni odpowiedzialnych zarówno za stabilizację, jak i sam ruch kompleksu lędźwiowo-miednicznego.
| Pobierz artykuł w formacie PDF: Rola mięśnia poprzecznego brzucha w treningu stabilizacji na podstawie aktualnej ewidencji naukowej priorytet czy uzupełnienie terapii w oparciu o koncepcję Kinetic Control? Kategoria: Kinetic Control, kręgosłup lędźwiowy, rehabilitacja, Artykuły Fizjo-Sport13 Pobrano 78 razy. |
W praktyce stosuje się bardzo różne zestawy, począwszy od treningu globalnego, a skończywszy na selektywnym ćwiczeniu poszczególnych mięśni. Ma to zaowocować zlikwidowaniem bólu oraz zmniejszeniemnawrotów dolegliwości. W niniejszym artykule omówiono aktualne doniesienia naukowe na temat mięśnia poprzecznego brzucha (transversus abdominis – TrA), które mogą pomóc klinicystom w podejmowaniu decyzji dotyczących sposobu ewentualnego treningu tego mięśnia.
Mięśnie lokalne [2, 3, 4] tworzą pierwszy wewnętrzny cylinder, który daje stabilność kręgosłupa poprzez tzw. napięcie wyprzedzające (feedforward). Napięcie to powinno pojawić się zanim zostanie wykonamy ruch, żeby zabezpieczyć poszczególne segmenty kręgosłupa przed nieprawidłową translacją. Ten cylinder, potocznie nazywanylokalnym, jest utworzony przez przeponę, mięsień poprzeczny brzucha, tylne włókna mięśnia lędźwiowego, włókna głębokie mięśnia wielodzielnego i krótkie mięśnie dna miednicy (rys. 1).
Funkcjonalnie struktury te stanowią jedność, ale istnieją pomiędzy nimi znaczne różnice zarówno anatomiczne, jak i zadaniowe [2, 3, 4]: muszą utrzymać stabilność, jednocześnie pozwolić na ruch w jednym segmencie, a zarazem w całym odcinku, nie powodować zaburzeń w oddychaniu i we wszystkich czynnościach, jakie są wykonywane, łącznie z fizjologicznymi. Jako przykład mogą posłużyć mięśnie, które są łatwo dostępne w badaniu palpacyjnym ze względu na ich anatomiczną lokalizację – poprzeczny brzucha i wielodzielny. Poprzeczny brzucha ma zupełnie inne „zakotwiczenie” (głównie powięziowe), dlatego też zapewnia lepszą stabilizację poprzez napięcie powięzi. Natomiastmięsień wielodzielny leży po przeciwnej stronie kręgosłupa i przyczepia się bezpośrednio do kręgów i kości krzyżowej, przez co lepiej kontroluje translację segmentalną na całym przebiegu kręgosłupa. W związku z tym można sobie zadać pytanie, czy taka różnica może mieć znaczenie kliniczne w doborze procedur terapeutycznych.
BÓL VS FEEDFORWARD
JAKĄ ROLĘ ODGRYWA FEEDFORWARD?
NARZĘDZIA DO MONITORINGU AKTYWNOŚCI MIĘŚNI: USG, EMG , PBU , RĘCE I PERCEPCJA TERAPEUTY
RODZAJ SKURCZU
- Dobór kryteriów w treningu TrA
- Trening TrA we współpracy z innymi mięśniami
EDUKACJA PACJENTA
NIEFUNKCJONALNE STRATEGIE REEDUKACJI MIĘŚNIA POPRZECZNEGO BRZUCHA – LISTA A
NIEFUNKCJONALNE STRATEGIE REEDUKACJI MIĘŚNIA POPRZECZNEGO BRZUCHA – LISTA B
CZAS I CZĘSTOTLIWOŚĆ TRENINGU
PROGRESJA W TRENINGU
EWIDENCJA NAUKOWA A MIĘSIEŃ
POPRZECZNY BRZUCHA
STABILIZACJA CZY KONTROLA?
PRACA NA CYLINDRZE : LOKALNA CZY GLOBALNA?
WNIOSKI
Ból, jaki towarzyszy przewlekłemu LBP, stanowi pewnik zaburzonego feedforwardu, jednak poprawa tego parametru zależy od sposobu treningu i niekoniecznie zmniejsza ból. Selektywny trening wymaga często od chorego systematycznej półrocznej pracy pod warunkiem, że możliwe jest obrazowanie ilościowego zaangażowania TrA (optymalne do 5% w czasie skurczu). Inne rodzaje treningu stosowane w krótszym czasie przynoszą gorsze efekty w poprawie napięcia wyprzedzającego i nie zmniejszają bólu. Świadczyć to może o tym, że poprawa czasu reakcji TrA wcale nie musi zmienić wzorca ruchu, co tłumaczyłoby dalszą obecność bólu…